Mijn nieuwe naam

3 oktober 2017

blog mijn nieuwe naam

De Reis naar een Nieuwe Naam: Een Persoonlijke Transformatie

In 1994 besloot ik een jaar op reis te gaan naar Australië en Indonesië. Deze reis markeerde een bijzondere periode in mijn leven, waarin er ruimte mocht komen voor verandering. Een nieuwe wending, een nieuw begin. Terwijl ik op weg was naar het vliegveld, bedacht ik me dat het misschien wel het moment was om een nieuwe naam aan te nemen. Ik dacht dat dit de juiste tijd zou zijn, maar bij elke naam die ik verzon, kreeg ik een vreemd gevoel. Het leek alsof ik een identiteitscrisis zou ervaren als ik die naam zou dragen. Achteraf gezien was dit waarschijnlijk precies de bedoeling!

Uiteindelijk besloot ik het bij mijn eigen naam te houden, omdat ik nog niet klaar was voor die grote stap. De tijd zou komen.


De Periode van Transformatie

Jaren later, in een periode van enorme verandering in mijn leven, waaronder een scheiding, verhuizing, de opbouw van mijn werk en het kiezen voor mijn hart, merkte ik dat ik steeds verder richting mijn ware zelf ging. Ik was klaar om zonder beperkingen te leven, in totale overgave en vertrouwen. Dit was het moment waarop spontaan mijn nieuwe naam zich aan me openbaarde.

Tot dat moment vond ik het altijd een beetje vreemd als mensen een nieuwe naam aannamen. Ik begreep niet echt wat de waarde hiervan was. Voor mij was het altijd belangrijk om ‘gewoon normaal’ te doen. Het idee van een nieuwe naam was dan ook al snel vergeten.


De Doorbraak in 2008

In juni 2008, tijdens een eigentijds festival — een evenement waar mensen samenkomen om spirituele en bewustwordingservaringen te delen — had ik een gesprek met een vriendin. Ze vertelde me dat ze de hele week het gevoel had dat ik dit weekend een nieuwe naam zou krijgen. Ik lachte haar toe en zei dat ik mijn naam eindelijk had geaccepteerd, na al die jaren. Ik was er tevreden mee, en voor mij was dat voldoende. We lieten het los en gingen verder met de ervaringen van het festival.


De Vuurloop: Transformeren van Angsten en Pijn

Na twee dagen intensieve ervaringen, waaronder een vuurloop en een sjamanistische doodsritueel, voelde ik mezelf totaal veranderd. De vuurloop was een krachtige ervaring, waarin ik al mijn oude pijnen en angsten transformeerde in kracht en zelfvertrouwen. Het was een ervaring die mijn leven voor altijd zou beïnvloeden.

De volgende dag onderging ik de sjamanistische dood, een ritueel dat bedoeld is om je voor te bereiden op de volgende fase van je leven. Het symboliseert dat niets eindigt zonder dat er een nieuw begin ontstaat. Als oude maïsstengels niet worden verbrand, kan er geen nieuwe maïs groeien. Dit ritueel voelde als een overgang. Het was de gelegenheid om alles oude los te laten en mijn focus te richten op mijn nieuwe ik.


De Gevoelens van Hergeboorte

Na het ritueel voelde ik me letterlijk herboren. Vol dankbaarheid liep ik naar de eetzaal, met de gedachte: “Een pasgeborene heeft eten nodig.” Alles voelde anders en nieuw. Toen ik de eetzaal binnentrad, zag ik mijn vriendin Indi in het midden zitten. Ik ging tegenover haar zitten, zonder woorden. We keken elkaar aan en er was een diepe stilte.

Op dat moment gebeurde iets wonderlijks. Het gevoel dat ik al die tijd had, dat dit het moment was voor een nieuwe naam, kwam ineens naar boven. Ik wilde het haar net zeggen, maar voor ik mijn mond opende, zei zij: “IMANA.” Dit moment was niet in woorden te vangen. De naam stroomde als een prachtig lied direct naar mijn hart. Er was herkenning, liefde, en een gevoel van thuiskomen.


De Betekenis van de Naam “Imana”

Mijn vriendin schrok een beetje van haar eigen woorden. Ze vroeg me: “Weet jij wat dat betekent?” Ik had geen idee, maar ik voelde diep van binnen: “Ja, Imana, dat ben ik.” Toen ik thuiskwam, besloot ik meteen de naam te googelen. De betekenis van “Imana” bleek veel te zijn: God, het lot, een heilige boom, een held die je raadpleegt, enzovoorts. De eerste betekenis die naar voren kwam was ‘God’. Dit schokte me eerst een beetje, maar al snel begon ik het te begrijpen.


Het Nieuwe Begin: Zelf Creëren

De naam voelde voor mij als een bevestiging van de weg die ik was ingeslagen. We zijn allemaal één met het grote geheel. In feite zijn we allemaal god, en ons hart klopt vanuit die goddelijke bron. Voor mij was dit het moment om te creëren, om zelf mijn pad te bepalen en te volgen. Ik was altijd degene die afwachtte, die de regels volgde. Nu was de tijd aangebroken om mijn eigen hart te volgen en mijn eigen weg te creëren.

Deze ervaring heeft me geleerd om te vertrouwen op wat mijn hart mij ingeeft. Ik voel de kracht om te creëren, en ik weet nu dat mijn pad het juiste is.


Hartegroet

Imana